JAK MIERZYĆ POPRAWNIE CZAS?

Majowie to Instruktorzy Galaktyczni Czasu. Stworzyli oni 3 Kalendarze
potrzebne do poprawnego mierzenia czasu na Ziemi.
CZAS dla Majów nie był tylko miarą mijającego czasu ale nośnikiem energii i wiedzy.

3 kalendarze to:

1. Kalendarz Ziemski HAAB, wedlug którego rok ma 365 dni, bo tyle właśnie potrzeba dni aby Ziemia wykonała 1 obrót wokół Słońca.

Rok rozpoczyna się 26 Lipca. Rok Ziemski dzieli się na 18 miesiecy, każdy po 20 dni co daje w sumie 360 dni. Pozostałe 5 dni to ostatni miesiąc w roku, które są przygotowaniem do końca roku.
360 dni są podstawą tzw. Długiej Rachuby, czyli liczenia lat, których w długiej rachubie jest ponad 63 miliony.

2. Kalendarz ksieżycowy TUN-UC, według którego Rok Księżycowy
ma 364 dni, bo tyle własnie dni jest potrzebne aby Księżyc wykonał 13 obrotów wokół Ziemi. Ostatni 365 roku jest poza Kalendarzem.
Rok rozpoczyna się 26 Lipca. Rok Ksieżycowy dzieli się na 13 miesięcy, każdy po 28 dni.
Miesiąc dzieli się na 4 równe 7-dniowe fazy, czy też tygodnie, które wyznaczają fazy Ksieżyca.
28 dni jest też cyklem rozpłodowym wielu gatunków wielu gatunków w tym ludzkiego.

Obecny kalendarz Gregoriański, wprowadzony dopiero w 1582 roku, jest kompletną pomyłką, gdyż sztucznie tworzy 12 miesięcy, o rożnej długości i ma koniec roku 31 grudnia, który jest datą umowną. Do 1582 roku w prawie całej Europie używano 13 miesięcznego kalendarza druidów.
W Chinach używano też innego kalendarza aż do 1926 roku ale i tak rok chiński rozpoczyna się w dniu pierwszego zaćmienia Słońca w roku, który przypada w styczniu lub lutym. Więcej informacji po polsku, wersja na wikipedia po angielsku ma więcej informacji.

3. Kalendarz Słoneczny TZOLKIN, który ma 260 dni. Liczba 260 pochodzi od 26 000 lat ,które zajmuje naszemu Słońcu wykonać pełen obrót wokół Gwiazdy Alkione, która jest centralna gwiazdą Ukladu Gwiezdnego Plejad.

Każdy dzień w kalendarzu ma swój cel, który zachęcam poznać.




Tekst na podstawie pracy: Guillermo Hernández Barbosa, Jose Arguellesa, Johanna Kossnera, Diany De Assis, Magdy Wimmer którym dziękuję za insiprację do napisania tego atrykułu.